Issız bir fırtınanın
Arta kalan çığlıkları
bunlar.Odalar bomboş
Buğulu camlarda
Eski isimler
Bir bir yok olmuş.
Sisli korulukta
Yalnız insan hayalleriBirbirine teğet geçen
Onca yaşam.
Bu evin geçirdiği
Bir ömür yıllar,Uzun, kısa…
Geldiler ve gittiler,
Kimse sormadı arta
kalanları
HikâyeleriniUmutsuzluklarını
Çatı arasında sıkışıp
kalmış
Birkaç sandık dolu yaşamHepsi bu.
Bir tek yazdıklarım kalsın,
Gerisini yakın…
Ne buğulu camdaki
isimler,
Ne koruluktaki hayaletNe de boş odalar kalsın benden geri
22 Ocak 2004
Yalova